Dinsdag dan toch eindelijk de duiktrip vanuit Pahia gemaakt. Het weer was een heel stuk beter deze keer.

Toen ik het bootje zag waarmee we de zee opgingen,was ik erg blij dat we de vorige keer niet uitgevaren waren. Het was een beetje een veredeld roeibootje met rubberen rand, niet echt een zeewaardig vaartuig. Ik viel met mijn neus in de boter, want de instructeur nam het niet zo heel nauw met de regels en ik mocht met mijn minimale ervaring mee naar de rainbowwarrior, een gezonken boot die op 26 meter diepte lag, niet echt een plekje voor beginners. Op en in de boot was alles vol gegroeid met prachtig koraalrif en hij zat boemvol met allerlei vissen. Bij het begin van de duik vond ik het nodig om een beetje van het zeewater te drinken (tja,blondjes leren het niet in 1 keer dat dat niet goed is). Met als gevolg dat ik tussen de eerste en 2de duik de zeeziekte alweer voelde opkomen. Ik me meteen gemeld vooreen pilletje er tegen,maar die hadden ze niet bij zich. Gelukkig hadden we lunchpauze tussen de duiken in op een mini-eilandje. Ik kreeg de mogelijkheid om hier even te wachten terwijl de andere groep ging duiken en dat ze me weer kwamen halen als het mijn beurt weer was. Deze gelegenheid om mijn maag weer tot rust te laten komen greep ik natuurlijk aan, dus voor een uurtje had ik mijn eigen prive-eilandje, ook een grappige ervaring :p

Zoals beloofd kwamen ze me idd weer halen en bij de 2de duik heb ik het zeewater toch maar netjes in de zee gelaten.

Johannes had bij een andere duikschool een proefduik genomen deze dag en hij kwam dolenthosiast terug, hij wilde graag de volledige cursus doen. Aangezien ie de enigste leerling was kon ie het in 3 dagen afronden ipv 5, dus we hebben er nog een paar daagjes Pahia aangekleefd zodat ie deze kans kon nemen.

Martin en ik hadden eigenlijk niet meer zo veel te doen in Pahia en hadden ook geen zin om in het hostel te blijven. Voor de nachten hebben we kamp opgeslagen op een berg naast het dorp, een echt gaaf plekje in het bos daar. Woensdag zijn we effetje op en neer naar Auckland gereden om wat spulletjes af te halen en te regelen, daarmee waren we wel zoet die dag.

Donderdags zijn we eens nieuwe banden voor de auto gaan regelen, die waren toch wel erg afgesleten blijkbaar. En verder wat op het strand gehangen en wat in het hostel rondgehangen, waar we nog steeds welkom waren. 's Avonds zijn we gezellig bij het kampvuur op het strand gaan zitten met de lokale kiwi-en maorihangjeugd, verrassend aardige tieners :p

Vrijdag was Johannes klaar met zijn cursus, dus konden we verder naar een ander plekje. Dat werd het Kauriforest. Hier stonden nog dikkere bomen dan we al gezien hadden, echt gigantisch, helaas laat zich dat slecht weergeven op foto’s. 's Morgens was de hele camping vergeven van de politie en seach en rescue mensen. Blijkbaar was er iemand al 10 dagen vermist en ze waren al een week druk met zoeken, maar tot nu toe hadden ze alleen zijn kleren gevonden, al zijn kleren tot op de onderbroek toe. Dus voordat we ons aan de eerste wandeltocht waagden toch maar even een kompas in de zak gestoken en een telefoon met gps. Onze wandeling verliep beter dan van die meneer en we waren weer netjes terug voor het donker.

De hele avond gezellig samengezeten met 2 een frans koppeltje, die een ezelboerderij hadden en zowel nederlands, duits als engels vloeiend spraken.

De volgende morgen weer op pad naar het zuiden en een tussenstop gemaakt voor een echte traditionele schjravelroute op de Maunganui bluff, de eerste echt pittige wandelroute met springen over beekjes en uitglijden over rotsblokken en diepe ravijnen langs het minipaadje. Hopelijk komen we hier nog meer van tegen :p

Gissteren hebben we een rustdagje genomen in Baylys beach, uitgebreid gedouched, was gedaan, boekje gelezen, beetje over het strand gelopen, ook weer 100 km strand hierzo, dus hebben er maar een heel klein stukje van gedaan ;)