Ahum,toch maar de lame optie dan… We waren overeen gekomen dat we een guided kajak tour zouden nemen als het weer goed was en de zeilboot als het weer niet goed was. Zaterdag hadden de boys wat opstartproblemen,ze waren mee geweest met een vrijgezellefeestje van een kiwi in ons hostel. Dus tegen de tijd dat we wat konden ondernemen was het alweer namiddag. We hadden gehoord over wat natuurlijke hotpools in een park vlakbij,dus zijn we daar verder gaan luieren. Zondagmorgen waaide het enorm en de kajaks gingen niet het meer op Als alternatief konden we wel op de rivier kajakken,dus dat boekten we voor de middag zodat we 's morgens met de zeilboot naar de carvings konden gaan. Aangekomen bij de zeilboot bleek die ook niet uit te varen en bleef dus alleen de cruiser over. Dus dan maar daar mee meegegaan.

Ook die had grote moeite om op de plek van bestemming te komen,in die hoek van het meer waren echt heel hoge golven. Dus dat maakte de tour toch weer extra interessant.'s middags dan de rivier op met de kajaks, lekker stroomafwaarts zodat we rustig op ons gemakje konden peddelen. Gelukkig waren die bootjes toch iets stabieler dan ik gedacht had, ze zijn geen een keer omgeslagen,dus de volgende keer hoeft niet meer perse een gids mee bij een riviertourtje (bij de easy rivieren dan).

Intussen stond het volgende plan alweer voor de deur, de Tongariro alpine crossing,een wandelroute van 8 tot 12 uur over wat halfactieve vulcanen heen, de mooiste eendags wandeling op dit eiland. Hiervoor moesten we al om half 8 's morgens op een parkeerplaatszijn,waar een bus ons zou transporteren naar het andere einde van de wandeling,want die 8 tot 12 uur was enkele reis wandelen. 's Avonds fijn op tijd naar bed, al om 12 uur,want om 5 uur moesten we alweer eruit.

We waren toch niet zo wakker als gedacht,want we vertrokken veels te laat en verreden ons ook nog in het park,zodat we de bus precies gemist hadden. Gelukkig waren nog 2 mensen op de parkeerplaats, die allebei alleen reisden,maar beslist hadden dat ze 1 auto op deze parkeerplaats zouden zetten en ze stonden net klaar om de andere auto naar de andere parkeerplaats te rijden. Ze waren vriendelijk genoeg om ons mee te nemen, dus we konden toch nog aan de wandeling beginnen.

Het wandelpaadje was van zulke kwaliteit dat we allemaal achter elkaar moesten trampelen en Johannes had het eerste stuk voorop. Het probleem met Johannes is dat ie alleen marcheren, dus in hoog tempo hijgden we achter elkaar de berg op. Na 6 km was de eerste stop aan de voet van Mt. Ngauruhoe, beter bekend als Mt.Doom uit lord of the rings.Johannes nog lang niet moe wilde die even op lopen,een kleine detour van 3 uur. Dat zagen Martin en ik toch niet zo zitten, de wandeling was lang genoeg en het was harstikke nevelig,dus veel van het uitzicht genieten kon je daar niet en het was 3 uur alleen maar trampelen door vulcaanas in Johannes z’n marcheertempo.

Dus hier splitste onze wegen en konden we eindelijk rustig van het uitzicht genieten en in een normaal tempo verder bergopwaarts lopen Intussen waren we zo hoog dat er sneeuw lag en werd er een balletje gegooid. De uitzichten waren echt prachtig. Op deze hoogte was het een beetje nevelig,maar die sluierde zich een beetje tussen de bergen door en zweefde gedeeltelijk vlak over de grond, dat waren de vulcaangassen. Na 10 km ging het dan toch eens bergafwaarts en zag je de begroeiing terugkeren en hier en daar een bergmeertje met helderblauw water,echt een sprookjeslandschap.

Bij de laatste 3 km hoorden we iemand achter ons marcheren en daar kwam Johannes alweer. Hij had zonder pauze doorgelopen en was alleen even de Mt. Doom opgestoomd, gezien dat ie er niks kon zien en weer naar beneden gedenderd. Ondanks ons rustig tempo waren we in dik 7 uur alweer klaar met deze pittige wandeling. Het was echt een hoop geschravel over rotsblokken en dor sneeuw,losse zand, niet de standaard wandeling.

De dag erna vonden we dat we weer een luierdag verdiend hadden, Martin is de hele dag zoet geweest met zijn foto’s te uploaden en Johannes en ik hebben lekker een boek gelezen. Tegen de avond zijn we weer verder gereden naar een camping bij Ohakune.

Vanmorgen hebben we daar een wandeling gemaakt naar Waitonga falls.Deze was natuurlijk veels te licht na de alpine crossing,dus hebben we het wat spannender gemaakt door waar de wandeling ophield nog door de rivier verder te schravelen naar de watervallen.Daarna verder gereden naar Wanganui, want de boys moeten toch echt richting Wellington. Morgen mss nog even een stop bij het Kaitoke park, daar is Rivendell gefilmd van lord of the rings, dus wss ook wel erg mooi en dan toch echt naar de grote stad weer…