Zo, net een lekker wandelingetje achter de rug :)

Na Hanmer springs ben ik even gestopt in Christchurch, alvast wat informatie inwinnen over auto's verkopen enzo en daarna meteen doorgereden naar Akaroa.

Daar een prachtig hostel/camping gevonden een paar km buiten de 'stad' in het dorpje Onuku. Naja, de 4 huizen die er staan zijn eigenlijk geen dorpsnaam waard maar goed, blijkbaar is het toch een dorp :p

De camping/hostel ligt boven op de berg, met de caravan geraak je er van z'n leven niet, want het is veels te stijl en alle autootjes moeten hard werken om er te geraken. Naar je tent lopen en naar de wc of keuken gaan is ook een hele belevenis. Het is een hele klauterpartij om ergens te geraken en er zijn wat lompe schapen die je precies in de weg weten te lopen als je ergens heen wilt. Maar goed, intussen zijn we wel wat gewent, dus ik vind het reuzecharmant :)

Vanuit de camping/hostel worden leuke uitjes georganiseerd, kajakken en zwemmen met dolfijnen voor zeer gunstige prijzen en in kleine groepjes, dus je moet op tijd je plekje boeken wil je er gebruik van kunnen maken.

De eerste dagen lukte het me dus niet om ertussen te komen, heb wat kleine wandelingetjes om de stad gedaan en lekker gerelaxed met een boekje bij de kachel als het regende. Maar na een paar dagen kon ik dan toch mee met een zwemmen met dolfijnentocht. Het maximum aantal deelnemers was 6, dus lekker rustig. De dolfijnen waren al snel gevonden en we mochten zolang blijven rondplenzen als we wilden. wat inhield dat iedereen zo lang in het water bleef totdat ie te onderkoeld was om nog langer erin te blijven. De dolfijntjes waren de schattige kleine hectordolfijntjes, heel lief, maar ze deden niet zo veel kunstjes als ik de grotere dolfijnen in Kaikoura had zien doen en ze waren ook in een veel kleinere groep. Maar al met al was het toch een plezierig avontuurtje om met deze visjes te spelen.

Intussen had ik me ook ingeschreven voor een 4daagse wandeltocht. Was er een beetje over aan het twijfelen omdat het 195 dollar kostte om de wandeling te mogen doen, leek me eerst belachelijk veel geld om 4 dagen met je rugzak op je poekel te sjouwen, maar uiteindelijk was het het geld toch zeker wel waard. Er werden maar maximaal 20 mensen per dag de route op gelaten, slaapplekken waren gegarandeerd, je kon onderweg eten bijkopen en gratis een penguintocht doen en kajakken, dus al met al wel een eerlijke prijs.

Donderdagavond werden we naar het eerste hutje gebracht, ongeveer 10 minuten lopen vande camping af waar ik de afgelopen dagen had gelogeerd. Het hutje was luxueuzer dan ik in maanden gezien had, keuken met alles erop en eraan, genoeg slaapkamers om alle groepjes hun eigen plekje te geven, prachtig onderhouden tuin eromheen, heel iets anders als de standaard DOChut (deze hutjes waren dan ook niet van DOC maar van lokale boeren). DOC is department of conservation, die gaan over alle natuurparken.

Vrijdagmorgen begonnen we dan aan de wandeling. Het eerste stuk ging aardig stijl omhoog, maar daarna werd het een heerlijk relaxed plezierwandelingetje. De route leidde ons door prachtige bossen en velden heen met prachtig uitzicht over de baaien en hier en daar een optie voor een kleine subroute naar bv watervallen en grotten. In totaal maar 11 km lopen, dus je kwam niet helemaal afgepeigerd bij het volgende hutje aan. Ook hier weer alles dik in orde, genoeg luxe en plek voor bijna het dubbele aantal personen als wat er op de route mochten zijn. 's Avonds nam de boer ons mee naar de penguins, niet dat er veel waren in deze tijd van het jaar, maar hij wist er toch een paar te vinden voor ons.

De volgende dag hoefden we maar 8 km te wandelen, dus iedereen deed het rustig aan en deed alle subroutes. De wandeling was weer adembenemend mooi en makkelijk te lopen en bracht ons naar een echt sprookjesachtig verblijf. De eigenaren van deze hutjes waren duidelijk erg creatief, want ze wisten van afvalmateriaal en zonder electriciteit ons toch van luxe verblijfjes te voorzien. De badkamer was om een boom heengebouwd, wat tot resultaat had dat je zo'n beetje onder de boom stond te douchen. Het bad had geen dak, dus je kon een vuurtje onder het bad stoken om heet water te krijgen en dan in het bad naar de sterren gaan kijken. De hutjes zelf waren supermini, maar wel met alles erop en eraan. Verder een outdoor pooltafel, een schommel en een prachtige tuin eromheen.

Dit hutje lag ook weer bij een baai, net zoals het vorige hutje en vanuit je huisje was je in no-time op het strand (steenstrand, geen zandstrand). Ik dus op zoek naar schelpjes voor mijn moeder, want de soort schelpen die ze wil hebben liggen meestal op steenstranden. Dus aandachtig hopsend van steen tot steen en op zoek naar schelpjes vergat ik uit te kijken of er nog andere gasten op het strand waren en wekte ik per ongeluk een zeehondje uit zijn middagdutje, wat ie niet echt op prijs stelde. Op het moment dat ie rechtop ging staan en nogal indrukwekkend begon te grommen en zijn tanden te laten zien merkte ik 'm pas op en zag dat we nog maar 2 meter van elkaar verwijderd waren. De kans dat ik win van een 200 kilo zwaar zeemormel leek me erg klein, dus maar snel eieren voor mijn geld gekozen en een paar meter teruggehopst todat het zeehondje weer redelijk lief en schattig uitzag en terug ging naar zijn middagdutje. Dus in het vervolg toch maar wat beter opletten op stranden in the middle of nowhere :p

De 3de dag was weer een easy wandelingetje van maar 6 km zelfs, dus 's morgens eerst maar een andere wandeling gedaan die de eigenaren van het hutje in de omgeving hadden uitgezet voor de fanatiekelingen en daarna pas aan de echte wandeling begonnen. De echte wandeling was ook weer erg mooi en easy. Het 4de hutje was een stuk kleiner dan de andere dagen, dus na al die luxe waren we daar een beetje teleurgesteld over, maar goed, er waren toch 2 extra slaapplaatsen, dus eigenlijk hadden we helemaal geen recht van klagen, we waren gewoon net iets te verwend geworden op de andere 3 plaatsen.Hier was wel een zandstrand en veilig genoeg om te zwemmen, ze hadden zelfs boards in het hutje die je kon nemen om even relaxed in het water te dobberen.

De 4de dag (vandaag) hadden we wel weer een pittiger wandelingetje voor de boeg, 11 km met redelijk stijle stukken erin, grotendeels door het bos nu, wat op zich wel gunstig was aangezien de zon flink sterk is de laatste 2 dagen. Maar ook deze wandeling was goed te doen. Tja na Mt. Taranaki is eigenlijk zo'n beetje alles wel een peuleschilletje :p

Al met al was het wel een mooie ervaring. En je kon het je zo moeilijk maken als je zelf wilt. Eten was overal te koop, dus je kon beperkt voer meenemen, water was ruim voorhanden, dus daar hoefde je niet veel van mee te nemen, slaapplek gegarandeerd, dus alleen slaapzak mee. Als je toch belachelijk veel wilde meeslepen kon je zelfs beslissen om je bagage te laten vervoeren van het ene naar het andere hutje (alleen gunstig als andere mensen dat ook doen, want minimum prijs is 60 dollar). De wandelgenootjes waren ook erg relaxed. Er waren 2 families uit Christchurch en een vlaams stelletje dat op huwelijksreis was. 's avonds deden we samen wat kaarten of bij het kampvuur zitten waar dat mogelijk was. Overdag wandelde de groepen apart, dus kon ik lekker genieten van de natuur zonder een massa mensen om me heen en dan bij de hutjes pakte zich dan weer alles samen.