De eerste stop na Akaroa werd Oamaru. Een stadje dat ongeveer in 1900 is blijven stilstaan in de tijd. Overal staan prachtig oude gebouwen (niet echt bijzonder voor Europa, maar wel voor hier) uit de tijd dat de stad nog rijk was en een van de belangrijkste steden was voor export per stoomboot met koelmogelijkheden voor vlees. Toendertijd een grotere en belangrijkere stad dan Sant fransisco, nu een groot uitgevallen dorp van 13.000 inwoners. Maar ze zijn nog steeds apetrots op hun historie en ze hebben alle oude gebouwen in goede staat gehouden en in veel van die gebouwen zijn kunstenaars gevestigd waar je bij kunt binnenlopen in hun gallerie en zo de kans hebt om de gebouwen ook van binnen te bezichtigen (kunst zegt mij niet zo veel, mss is het voor de kenners wel mooi, maar ik vond het maar prullen). De meest briljante kunst die ik gevonden heb daar was een sleutelhanger die je kon uitvouwen tot rugzakje, geheel gemaakt van gerecycelde materialen. Zelfs een kunstbarbaar zoals ik ziet het nut van zoiets nog wel in :p

Verder is dit stadje een uitstekende plek om penguins te bekijken zonder dat het geld kost. Je kunt uiteraard een tour boeken, maar het is gewoon te gemakkelijk om het op eigen gelegenheid te doen. Iedereen in de stad vind het nogal onzin dat toeristen moeten betalen voor de penguins, dus het kost totaal geen moeite om iemand te vinden die je verteld waar je heen moet en om welke tijd en dan is het gewoon een kwestie van wachten totdat de penguins terug naar hun huisjes komen. 's Winters schijnen ze zelfs gewoon over de straten te waggelen en ook nu in de zomer hoorde je ze onder de huizen (daar hebben ze ook holletjes).

Je kon zelfs de 2 soorten penguins op 1 avond doen, aangezien de geel/witte rond half 8 's avonds thuiskomen en de blauwe rond 10 uur 's avonds. Dus eerst maar naar de plek van de geel/witte. De penguins kwamen braaf op de beloofde tijd aan land. Wat erg grappig was, was het soms menselijke gedrag dat ze vertoonden. Soms stond een penguin een tijdje te wachten op het strand, beetje zijn veren te poetsen en te stretchen etc. Dan opeens zag je 1 of 2 andere penguins aanspoelen en het strand op waggelen en dan rende die ene die stond te wachten er echt op af en gaf ze een dikke knuffel en dan waggelden ze samen verder naar hun holletje.

Echt enorm grappig om te zien :)

De blauwe penguins hielden zich niet zo aan de tijd en rond half 11 waren er pas 2 aan land. Intussen was het aardig donker, dus gaf ik het wachten maar op, deze soort penguins had ik toch ook al tijdens de bank peninsula walk gezien bij Akaroa.

Na 2 dagen relaxen in Oamaru en eindelijk eens mijn foto's en filmpjes geordend te hebben (kreeg een uur computertijd per dag gratis in Oamaru) maar weer een stukje verder gereden richting de Otego peninsula regio. Hier vond ik een allerschatigst verblijfje in the middle of nowhere, the penguin place bij Otakau. Een eigen kamer voor net zo weinig geld als een dormroom, dat was een luxe die ik al lang niet meer gehad had. En er was zelfs plaats om je tas uit te pakken.

Na maanden van minikamertjes die volgepropt worden met zo veel mogelijk personen en slapen in een tentje weet je niet echt wat je overkomt als je opeens zo veel plek hebt. En de wasmachine vrat geen muntjes, je kon gewoon een wasje draaien op kosten van de eigenare. Ook dat is een luxe die ik pas voor de 2de keer tijdens mijn reis tegenkwam, dus dan weet je het ok wel te waarderen. En de mensen daar waren harstikke eerlijk, een medewerker kwam zelfs vragen of er iemand 100 dollar verloren was, want die had ie gevonden op de parkeerplaats voor de appartementjes.

De omgeving in de Otego peninsula was prachtig, een aantal wandelingen gedaan en verder gewoon lekker genoten van het uitzicht. Hier waren meer zandstranden, leker zwemmen denk je dan. Nou, toch maar niet, want op de meeste van de stranden waren aardig hoge golven en zeeleeuwen. Nu is zeeleeuw net een iets grote formaat zeemormel dan zeehond en net iets minder vriendelijk. Verder lijkt ie van een afstandje net op een stuk aangespoeld hout, dus je moet toch redelijk goed uit je doppen kijken als je hier het strand op loopt dat je niet te dicht bij ze in de buurt komt. Er staan genoeg bordjes bij de stranden die je vertellen dat je je snel uit de voeten moet maken als je de aandacht van een zeeleeuw getrokken hebt, dus over het algemeen is iedereen ook wel slim genoeg om een beetje uit hun buurt te blijven. Ben idd een paar keer bij deze dierkes uitgelopen, maar wijselijk met een grote bocht eromheen gelopen.