Zo, hehe, wat een weertje toch aan de westkust :p

Begint langzaam te dagen waarom iedereen het de regenkust noemt, dagen met zonneschijn zijn vrij zeldzaam hier...

In Queenstown vertrok ik met stortregen en kwam in Wanaka aan met geen wolkje aan de lucht, stralend weer daarzo. Iedereen lag languit aan het strand bij het meer. Vond er al snel weer bekenden en heb het me ook lekker gemakkelijk gemaakt aan het strand.

De volgende dag begon ook met stralend weer, dus ik besloot om eens een kijkje te nemen in het national park 50 km verderop. Dit was alleen te bereiken door een 30 km gravelroad en regelmatig was er een kudde koeien of schapen op de weg, dus het duurde wel even voordat ik er aankwam. Net een paar km voor de parkeerplaats begon het met riviertjes over de weg. Hiervan was ik al op de hoogte gesteld door een medewerker bij het informatiecentrum, maar die zei: meid, er rijden elke dag mensen doorheen met normale auto's, je hebt echt geen 4wielaandrijving of een hoge auto nodig om er te geraken.

Nou, al die normale auto's die er zogenaamd iedere dag doorreden stonden in een wei voor de eerste rivier geparkeerd. Er kwamen toevallig 2 duitsers gelijktijdig met mij aan en we hebben even met ons 3en vergaderd en toch maar beslist om de rest te lopen ipv onze auto's het water in te rijden.

Na een uur lopen waren we nog niet bij de parkeerplaats en intussen begonnen zich wolken samen te trekken. De 2 duitsers besloten om weer terug te lopen en ik besloot om ipv een route de berg op te lopen een andere route door het dal te nemen, een stuk veiliger ivm de wind en de aankomende regen.

Niet lang nadat ik op de route was begon het idd weer te plensen, ik snel mijn regenjas aan en dacht wel dat ik veilig was met mijn regenjas en waterdichte schoenen. Al snel stond een plasje water in mijn waterdichte schoenen wat er niet meer uit kon, wss een meningsverschil tussen mij en het vrouwtje in de winkel dan wat waterdicht betekend...

Toch stug nog een uurtje doorgelopen en toen ik totaal doorweekt was en het zo hard regende dat ik niet meer ver genoeg kon kijken om te zien waar het volgende paaltje stond wat de route aangaf toch maar weer omgekeerd en terug naar de auto. Het riviertje bij de auto was intussen ook flink gestegen en ik was erg blij dat ik er niet doorheen gereden was toen het droog was, want nu zou ik er zeker niet meer doorheen terug gekomen zijn.

De dag erna klaarde het weer op en ging ik op weg naar Fox glacier. hier was een heel dorp gebouwd puur op het feit dat er toevallig een gletsjer was :p

Onderweg diverse stops gemaakt, is een prachtig gebied met regenwouden, bergen en watervallen. Op een van de stops zag ik een zielige lifter staan die er al 3 uur stond te wachten. Dat kreeg ik toevallig mee toen een andere lifter daar eruit gegooid werd. Met concurentie erbij werden de kansen van hun alletwee uiteraard er niet beter op, zeker niet op zo'n plek buiten de bebouwde kom. Ik beloofde ze om ze mee te nemen als ze er nog stonden nadat ik de korte wandeling die daar was gemaakt had en toen ik 3 kwartier later weer terug kwam stonden ze er idd nog steeds.

Dus de heren met al hun spullen maar in m'n auto geladen, mijn spullen netjes in de kofferbak en die van hun op de achterbank, want met wildvreemde lifters kun je beter net iets voorzichtiger zijn en zorgen dat ze niet snel nog iets van jou kunnen meenemen als ze hun spullen pakken. Gelukkig waren het 2 zonder kwaad in zin en we hadden het uitstekend naar onze zin met ons 3en. Onderweg op een ander zeer slecht liftpunt kwamen we de broer van een van mijn lifters tegen, die was er ook ergens uitgegooid waar het niet zo heel handig liften is (mensen die niet liften denken er vaak niet aan dat het buiten de bebouwde kom heel moeilijk is voor een lifter om weer verder te geraken, dus zetten ze somszonder na te denken gewoon ergens op een kruispunt af). Helaas kon ik deze echt niet meer in mijn auto proppen, maar gelukkig stopten een paar minuten later een paar Nederlanders om hem op te pikken.

Aangekomen bij Fox glacier nodigden de lifters ons uit voor een drankje als dank, dus we hebben er een gezellige avond van gemaakt.

De volgende dag maar eens naar die gletsjer gaan kijken dan. Op zich wel mooi natuurlijk, alleen kan je er vrij weinig mee, of je moet geld teveel hebben. Je kunt een helicoptervlucht erover maken of met een gids erop wandelen, maar dat kost uiteraard weer overdreven veel geld. Ik had me een alternatieve manier uitgedokterd om meer plezier van die gletsjer te hebben. Had ergens 1 regeltje gelezen over een wandeling met mooi uitzicht over de gletsjer, dan moest je Mt Fox op. Ik dus op zoek naar die wandeling en er eerst 3 keer langsgereden voordat ik zag dat ze het bordje ergens in het bos gezet hadden, vanaf de weg nauwelijks te zien. toen ik eens goed keek wat op het bordje stond, stond er iets over alleen geschikt voor zeer ervaren hikers.

Nu kunnen de meningen wel eens verschillen over wat zeer ervaren is, na die speurtocht naar de route met succes afgerond te hebben vond ik datik zeker wel onder zeer ervaren viel.

Dus met goeie moed de berg op. Nou, de eerste 5 minuten was het een normaal boswandelingetje en toen ging het zo'n beetje vertikaal naar boven. Alles was ontzettend glibberig en modderig van alle regen en vaak moest je je aan boomwortelen of plukken gras omhoog takelen om weer een stukje verder te komen. Na 2 uur van datte kwam ik dan eindelijk in het alpine gedeelte met de mooie uitzichten en hier bleef het van hetzelfde, alleen dan zonder bomen voor houvast en meer modder. Wel prachtige uitzichten over de omgeving, de kust, de gletsjer en de bergen. Na een uur geklauter over het alpinestuk stak een sterke wind op en zag ik zeer donkere wolken mijn kant op komen. Toen leek het me toch het best om de wandeling maar af te breken, want om deze stunts in de stromende regen te doen werd toch een beetje te gevaarlijk.

De afdaling was moeilijker dan de klimpartij, nu was het steeds laten zakken en maar hopen dat je voeten houvast vinden in de modder. toen ik terug kwam bij het hostel zaten er lagen dik modder op mijn kleren en schoenen, dus maar snel een douche genomen :p

Ik was nog geen 5 minuten binnen en het begon behoorlijk te plensen, dus ik had de beslissing om terug te gaan geen seconde te vroeg genomen.

De dag erna regende het nog steeds pijpestelen. Mijn natte tentje maar in mijn auto geladen en op naar de volgende gletsjer, Frans josef. Hier was ik al door en door nat van alleen even erheen lopen om een foto te maken. Verder er dan ook niet langer gebleven, een gletsjer is een gletsjer en ik had al genoeg aandacht aan de Fox gegeven toen het wel droog was.

Doorgereden tot Hokitika en ook hier regende het. Een gezellig hostel gevonden met een kachel en fijn met de rest van de gasten de hele avond lekker knus binnegezeten.

Vanmorgen regende het nog steeds pijpestelen. Aangezien dat wss toch wel over de hele westkust zou zijn maar een rustdagje gehouden en wat winkeltjes afgelopen om een verlaat verjaardagskadootje te zoeken namens mijn ouders. Ik kon niks vinden wat me echt beviel en uiteindelijk maar besloten om me zelf dan maar het kadootje te maken.

Er was een zaak waar je zelf wat kon maken van jade, bot of pauaschelp en ik wilde graag een Tiki van jade hebben. Een Tiki is de eerste mens op de wereld volgens de Maori en een voorwerp met een Tiki biedt geluk en bescherming.

Meestal kijkt ie boos en steekt zijn tong uit, best een grappig mannetje :p

Naja, probleem van mijn beslissing om 'm zelf te maken was dat ik 'm dan ook zelf moest tekenen. er zijn tig soorten Tiki's, elke stam heeft weer zijn eigen en na wat geblader in een boek zag ik al waarom ik die wat ik wilde nergens in de winkels zag : hij kwam van de Eastcape van het noordeiland, die hebben ze hier in het zuiden dus niet...

Helaas geen overtrekpapier aanwezig, dus na wat gepruts dan toch eindelijk eens iets wat op een ontwerp leek getekend. Daarna werd het allemaal wat makkelijker, had in het ontwerp al netjes aangegeven wat op welke diepte moest komen, dus het was een kwestie van even nateken op jade wat de bedoeling was en beginnen met vormgeven.

Dat nam al met al toch nog de hele middag in beslag en het was een uurtje of 4 later voordat ie eens netjes afgepolijst en al aan een kettingkje hing. Had er ook mee te maken dat ik 'm ogen van paua wilde geven, dat was nogal een gepriegel om die miniscule rondjes uit de schelp te krijgen en daar weer nog minisculere gaatjes in te maken en dat op de steen te plakken zonder je vingers erbij vast te lijmen. Maar uiteindelijk was mijn Tiki dan toch geboren :)

Daarna nog even een strandwandeling gemaakt aangezien het opeens droog was en helderblauwe lucht met zon. Het weer hier kun je echt geen peil op trekken, het slaat nog 10 keer sneller om dan in Nederland, echt onvoorstelbaar :p