Na het vorige verhaaltje werd ik flink verkouden, dus eventjes rustig aan gedaan. Een dagje sightseeing in omgeving Hokitika, daar lag een mooi meer en een rivier. Maar om de leuke wandelingen in dat gebied te doen was ik toch niet fit genoeg, dus maar de kleine wandelingetjes gemaakt die alle oude mensen ook maken.

Daarna verder gereden naar Westport. Onderweg uiteraard gestopt bij de pancake rocks, een stel rotsen die door het water netjes zijn uitgesleten in laagjes.Niet zo heel bijzonder na alle avonturen die ik al achter de rug heb, maar een beetje iets waar je als toerist dan toch niet langs mag rijden zonder een foto te knippen :p

Westport was ook nit echt een wereldstad, maar ik vond wel dat ik ver genoeg gereden had weer en vond er een leuk hostel waar ik mezelf zielig kon voelen en rustig aan doen. Lekker wat voor de tv gehangen met wat andere backpackers en een kamertje voor mij alleen gepakt zodat ik lekker lang kon slapen. Daarna voelde ik me alweer wat beter en heb ik met een nederlandse zeeuw een kleine wandeling naar de zeehondjes gedaan en wat kofiie en een ijsje genuttigd en daarna lui in het park gaan hangen.

Na het middagdutje vond ik dat ik dan toch nog wel iets nuttigs mocht doen en probeerde ik mijn auto in de carwash te rijden. Helaas was de eerstvolgende carwash een dikke 100 km verderop, dus dat werd dan toch met de hand een beetje schoonspuiten. Toen mooie foto's van mijn autootje gemaakt om op trade me te zetten (de nieuw zeelandse ebay) voor de verkoop die eraan zit te komen.

Maar goed ook dat ik er meteen foto's van gemaakt had toen ie fris gewassen was, want de volgende dag zat ie alweer onder de vogelschijt en na het eerste ritje ook weer van boven tot onder onder het zand :p

Donderdags was ik weer zo goed als beter, dus weer een stuk verder gereden en toen kwam ik weer in de Abel tasman regio uit. De oplettende lezer zal nu opmerken dat ik het rondje rond ben op dit eilandje en nog een kleine 6 weken te besteden. Nu was mijn oorspronkelijke plan om resterende tijd in Australie te gaan doorbrengen, maar momenteel denk ik dat Australie erg teleurstellend wordt tov Nieuw zeeland. Ik ben er 5 jaar geleden al eens geweest en vond het toen prachtig, maar het kan serieus niet tippen aan hun buurlandje...

Dus komende 6 weken wordt het lekker wat dingetjes doen die ik nog heb overgeslagen in het eerste rondje rond dit eiland :)

Eerste herkansing deed zich al voor bij de Abel tasman. Toen ik er de vorige keer was viel er niks te beleven door een giga storm waardoor het hele park geevacueerd werd. Nu deze keer scheen de zon en was de weersvoorspelling verder goed. Ik me dus niet lang bedacht en me ingeschreven voor de costal track, een van de great walks van dit eiland.

Ik kon al meteen zaterdag beginnen, wel waren de meeste hutjes vol, dus ik moest er een paar overslaan en soms een traject extra lopen op een dag. Maar dat is intussen helemaal geen probleem meer voor mij. De langste wandeldag was een 6 uur, dus peuleschilletje. Het laatste hutje wilde ik zelf niet boeken, want dat lag anderhalf uur van het einde van de wandeling vandaan. Nu wilden ze dat zo'n beetje vrijwillig verplicht stellen door er alleen 1 bus te laten komen om half 12 's morgens al, dus die haalde je nooit als je van een van de andere hutjes vandaan moest komen. Nu hou ik niet zo van vrijwillig verplicht, dus ik heb gewoon mijn auto aan het einde van de route geparkeerd en die bus van 11.30 genomen om me naar het begin te laten brengen, probleem opgelost :p

Nu was het dan wel strontvervelend dat ik pas om 2 uur 's middags kon beginnen aan mijn eerste dag, van 6 tot 8 uur wandelen, al te veel getreuzel kon ik me niet permiteren of ik zou de laatste uren in het donker moeten moeten lopen. Maar ik heb toch nog op genoeg strandjes even pauze genomen en van het uitzicht genoten en kwam uiteindelijk toch om half 9, een half uurtje voor donker bij de 2de hut aan (eerste was volgeboekt).

De uitzichten waren prachtig, je liep van het ene mooie strandje naar het andere. Beetje te vergelijken met de wandeling bij Akaroa, alleen nu met het nadeel dat er talloze dagjesmensen waren die zich met een bootje lieten uitladen op de mooie strandjes en het uitzicht dus verpestten (tja, ik hou nu eenmaal niet van vetkleppen kijken in te kleine zwempakjes).Maar soms had ik wel geluk en vond ik een strandje dat hun nog niet gevonden hadden :p

De 2de dag waren er al beduidend minder dagjesmensen (maar 1 strand waar ze net een kajakinvasie aan het voorbereiden waren) en de 3de dag waren er bijna geen meer.

De hutjes waren wel erg primitief voor de hoeveelheid geld die ze kostten, zeker gezien dat ze makkelijk te bereiken zijn via het water, het is tenslotte niet dat ze hier alle materieel per helicopter heen moeten brengen. Maar desondanks waren ze klein, alleen maar bedden waar je met 7 man naast elkaar lag, te weinig tafels, geen gas, geen licht. Nu vind ik dat bij hutjes boven op een berg geen probleem, maar hier op zo'n populaire route waar ze zo veel geld kosten vind ik het een beetje schandalig, zeker gezien de goede bereikbaarheid via het water.

Al met al was ik er erg blij mee dat ik me niet voor de gek heb laten houden en me laten verplichten tot een nacht extra moeten slapen met 13 snurkers om me heen :p

De route zelf was wel lekker verfrissend. elke morgen kreeg je een gratis wasbeurt, kleren inbegrepen. Helaas wel met zout water en zonder zeep. In de route waren een hoop baaitjes inbegrepen die je alleen bij eb kon oversteken. Dat hield in dat je goed moest opletten op welke tijd je bij die baaien arriveerde en dat je regelmatig natte voeten kreeg en het zand heerlijk tussen je tenen schuurde zodat ook de ervaren wandelaars wel een beetje last van hun pootjes kregen, een aantal onervaren wandelaars kozen ervoor om voortijdig een watertaxi terug te nemen.

Al met al op zich toch wel een leuke wandeling, al heb ik wel een aantal niet-great walks gedaan die beter waren dan deze wel-great walk.

Ben er nu net van terug en ga morgen in een yoga-retreat in Anhata, voor een week denk ik. Dus verhaaltje van volgende week zal wel iets korter zijn.

Na zo veel vakantie ben ik wel even aan wat rust toe ;)